Considerada unha creadora dunha obra única e sólida, comprometida e singular que a converteu nunha das voces poéticas de referencia da segunda metade dos oitenta e noventa, con máis de vinte e cinco obras publicadas, colectivas e individuais, de diversos xéneros, algunhas delas póstumas. Como a definen as súas amizades e colegas: “unha artista total”.

Desenvolveu unha intensa actividade cultural e impartiu seminarios, recitais de poesía e conferencias, entre outros. Colaborou en varias publicacións coma Man Común, A Nosa Terra, Festa da Palabra Silenciada, Tempos Novos, Grail, Luzes de Galiza, Agália, Boletín Gallego de Literatura, A Trabe de Ouro, Enclave ou Página abierta. Participou en organizacións coma a Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG), o Foro pola Cultura Galega ou a Mesa pola Normalización Lingüística.

Víctor Freixanes aborda a relación de Luísa coa música: “A música foi, dende os primeiros anos, unha das súas vocacións máis motivadoras (e declaradas), seguramente tamén unha das máis esixentes. Música e poesía. Nos seus ensaios afonda con lucidez nesta relación, que se concibe como un diálogo creativo: a música como camiño de exploración e coñecemento, igual que a palabra poética”.

Para a conmemoración das Letras Galegas na Deputación de Pontevedra, realizaremos un pequeno acto de homenaxe a Luísa Villalta; nel resaltaremos as súas dúas vertentes máis destacadas na súa vida e na súa obra, a literaria e a que quedou ao outro lado das letras, a música.

Facemos así un xogo de símil cunha das súas obras de ensaio recoñecida e publicada en 1999, editada en 2021 por Galaxia: O outro lado da música, a poesía.